Jedna z najbardziej pamiętnych momentów z całej serii *Assassin's Creed *występuje na początku *Assassin's Creed III *. Haytham Kenway, po zgromadzeniu swojego zespołu w Nowym Świecie (a przynajmniej tak się wydaje), początkowo wydaje się heroiczny. Używa ukrytego ostrza, posiada charyzmę Ezio Auditore, a nawet ratuje rdzennych Amerykanów z więzienia, walcząc z brytyjskimi żołnierzami. Tylko jego wypowiedź o wyrażeniu templariuszy „Niech ojciec ustaleń nas poprowadzi”, ujawnia jego prawdziwą lojalność. Ten zwrot doskonale uosabia potencjał Assassin's Creed *.
Pierwsza gra wprowadziła atrakcyjną koncepcję - przełóż, rozumie i eliminuje cele - ale była krótko narracyjnie. Altaïr i jego ofiary brakowało osobowości. *Assassin's Creed II*poprawiło rzeczy dzięki kultowej ezio, ale jego przeciwnicy pozostali słabo rozwinięci, zilustrowani przez niewydawane Cesare Borgia w*Bractwa*. Tylko w *Assassin's Creed III *, osadzonym podczas rewolucji amerykańskiej, Ubisoft poświęcił równy wysiłek rozwoju zarówno Huntera, jak i polowania, tworząc płynne narracyjne łuki i osiągając rzadką równowagę rozgrywki i opowiadania historii.
Chociaż obecna era RPG jest ogólnie dobrze przyjęta, wielu uważa, że * Assassin's Creed * spada. Przyczyny są dyskutowane: nierealistyczne przesłanki (w obliczu bogów takich jak Anubis i Fenrir), opcje romansowe, a nawet kontrowersyjne użycie rzeczywistych historycznych postaci, takiej jak Yasuke w *Assassin's Creed: Shadow *. Jednak argumentuję, że upadek wynika z serii porzucającej opartą na postaci historii, utraconych w rozległych piaskownicy.
Z czasem * Assassin's Creed * zawiera elementy RPG i żywych obsługi: drzewa dialogowe, systemy XP, skrzynki z łupami, mikrotransakcje i dostosowywanie sprzętu. Ale większe raty wydają się bardziej puste, nie tylko z powodu licznych zadań pobocznych, ale także w ich opowiadaniu.
Gry takie jak *Assassin's Creed Odyssey *, jednocześnie szczycąc się większą ilością treści niż *Assassin's Creed II *, często wydają się powierzchowne. Podczas gdy wybór graczy poprawia teoretycznie zanurzenie, w praktyce długie skrypty, aby pomieścić wiele scenariuszy, nie mają polskiego gier z bardziej ograniczoną interakcją. Skoncentrowane skrypty epoki adwokactwa akcji stworzyły ostro zdefiniowane postacie, nienaruszone przez strukturę wymagającą arbitralnego współczucia lub brutalności od gracza.
To łamie zanurzenie, podkreślając sztuczność interakcji. Kontrastuje to ostro z epoką Xbox 360/PS3, która zawierała wyjątkowe pisanie. Z wyzywający Ezio „Nie podążaj za mną ani nikogo innego!” Do tragikomicznej sceny śmierci Haytama:
„Nie myśl, że mam zamiar pieścić twój policzek i powiedzieć, że się myliłem. Nie będę płakać i zastanawiam się, co mogło być. Jestem pewien, że rozumiesz. Mimo to jestem z ciebie dumny. Wykazałeś wielkie przekonanie. Wytrzymałość. Odwaga. Wszystkie cechy szlachetne. Powinienem był cię zabić dawno temu ”.
Pismo ucierpiało również z powodu uproszczenia dychotomii zabójców/templariuszy. Wcześniejsze mecze badały moralną dwuznaczność, a pokonane templariusze wywołały autorefleksję. W *Assassin's Creed III *śmierć każdego templariuszy wyzwala przekonania Connora. William Johnson sugeruje, że templariusze mogliby zapobiec ludobójstwu; Thomas Hickey krytykuje misję zabójców; Kościół Benjamina podkreśla perspektywę; A Brytyjczycy postrzegają siebie jako ofiary. Haytham rzuca wyzwanie wiary Connora w Waszyngtonie, ujawniając rolę Waszyngtonu w spalaniu wioski Connora. Gra kończy się więcej pytań niż odpowiedzi - świadectwem jej siły narracyjnej.
Odpowiedzi wynikiPopularność „rodziny Ezio” ze ścieżki dźwiękowej Assassin's Creed II *podkreśla wpływ narracji opartych na postaciach. Gry z epoki PS3, szczególnie *Assassin's Creed II *i *III *, koncentrowały się na postaci, z „Rodziną Ezio” odzwierciedlającą osobistą stratę Ezio. Chociaż doceniam obecne budowanie światów i grafiki w obecnych grach, mam nadzieję, że franczyza powróci do skoncentrowanej historii, zapewniając jakość, którą początkowo urzekają graczy. Niestety, w obecnym krajobrazie gier może to nie być opłacalne komercyjnie.
