Geliştirici Mercurysteam'in son projesi Blades of Fire'ı oynamak için oturduğumda, stüdyoda Castlevania: Lords of Shadow Games'i anımsatan bir şey bekledim, God of War'dan esinlenen modern dokunuşlarla güncellendi. Bir saatlik bir oyundan sonra, kendimi ruh benzeri bir deneyim gibi hissettiren şeylere daldım, ancak tüm istatistikler geleneksel bir RPG karakter sayfası yerine silahlara odaklandı. Üç saatlik uygulamalı oturumumun sonunda, yangın bıçaklarının basit kategorizasyona meydan okuduğunu fark ettim: tanıdık bir zemin üzerine inşa edildi, ancak ödünç alınan unsurları yeni fikirlerle harmanlıyor ve bu da benzersiz bir şekilde ilgi çekici bir aksiyon-macera oyununa neden oluyor.
İlk bakışta, Bıçaklar Ateşi, karanlık fantezi ayarı, ağır vuruşlu savaş ve üçüncü şahıs kamera perspektifi göz önüne alındığında, Sony Santa Monica'nın çalışmalarının bir klonu gibi görünebilir. Bulmaca çözmeye yardımcı olan genç bir arkadaşın eşlik ettiği bükme yolları ve hazine sandıklarıyla dolu bir haritayı keşfetmek de dahil olmak üzere Kratos'un İskandinav Destanı ile önemli benzerlikler paylaşıyor. Birlikte, dev bir yaratığın üstünde bir evde yaşayan vahşi bir kadını aradık. Yine de, oyun, sağlık iksirlerini ve yeniden doğma düşmanlarını geri yükleyen örs şeklindeki kontrol noktalarıyla FromSoftware'in kütüphanesinden ağır bir şekilde ödünç alıyor. Bu unsurlar aşırı tanıdık hissedebilse de, 1980'lerin fantezi estetiğini uyandıran bir dünyaya dokunuyorlar.
Ortam, kaslı savaşçılarının ortasında Barbar Conan'ı veya Bambu Pogo çubuklarına sıçrayan orangutan benzeri düşmanlar gibi tuhaf yaratıklar kolayca barbarca barbarca barındırabilir. Anlatı da retro bir his taşır: kötü bir kraliçe çeliği taşa çevirdi ve siz, bir demircilik yarı tanrısı olan Aran de Lira olarak oynuyorsunuz. Hikaye ve karakterler çığır açıcı olmasa da, oyunun cazibesi, Xbox 360 döneminden unutulmuş birçok hikayeyi anımsatan nostaljik çekiciliğinde yatıyor.
Ateş bıçaklarının gerçekten mükemmel olduğu yer mekaniğinde. Savaş sistemi, denetleyicideki her yüz düğmesini kullanarak yönlü saldırılara dayanır. Örneğin, bir PlayStation pedinde, üçgen kafayı hedefler, gövdeyi geçer ve kare ve daire sola ve sağa kaydırır. Bir düşmanın tutumunu dikkatlice gözlemleyerek, savunmaları kırmak için bu saldırıları kullanabilirsiniz. Örneğin, yüzlerini koruyan bir asker düşük hedef alarak yenilebilir. Bu saldırıların visseral etkisi, yaralardan çıkan kalın kan izleri ile kanlı görseller tarafından vurgulanmaktadır.
Sistem, demonun ilk büyük patronu gibi patron dövüşleri sırasında parlıyor, sadece parçalandıktan sonra hasar görebilecek ikinci bir sağlık çubuğu ile sallanan bir trol. Saldırınızın açısı, hangi uzuvun koptuğunu belirler ve trolün stratejik silahsızlandırılmasına izin verir. Daha da dramatik bir şekilde, trolün yüzünü dilimleyebilir, onu yenilenene kadar kör ve savunmasız hale getirebilirsiniz.
Bıçakların ateş bıçaklarındaki silahlar, çoğu oyunun aksine önemli ilgi gerektirir. Tekrar tekrar kullanımla donuklar, her grev biraz daha az hasar verir, keskinleştirme taşının kullanılmasını veya farklı bir duruşa geçmeyi gerektirir. Kenar ve bahşiş bağımsız olarak giyer ve silahlarınıza somut bir his katar. Monster Hunter gibi, savaş sırasında kılıcınızı keskinleştirmek için anlar bulmanız gerekecek, ancak her silahın sonunda paramparça olan bir dayanıklılık ölçer var. Bu olduğunda, bir örs kontrol noktasında onarabilir veya yeni bir tane oluşturmak için eritebilirsiniz.
Silah işçiliği sistemi, yangın bıçaklarının bir vurgusudur. Dünyada yeni silahlar bulmak yerine, Forge'da sıfırdan başlarsınız. Temel bir silah şablonu seçersiniz, kara tahtaya çizilir ve özelleştirin - bir mızrak direğinin uzunluğunu veya başının şeklini ayarlayın, bu da aralık ve hasar türü gibi istatistikleri etkiler. Farklı malzemeler, silahın ağırlığı ve dayanıklılık gereksinimlerini etkiler ve gerçek işçilik duygusunu teşvik eder. Silahınızı tasarladıktan sonra, ekrandaki kavisli bir çizgiye uyacak şekilde her bir grevin uzunluğunu, kuvvetini ve açısını kontrol eden karmaşık bir mini oyundan fiziksel olarak bir örs üzerinde çekmeceniz gerekir. Çeliğin üzerinde çalışmak silahı zayıflatır, bu yüzden verimlilik anahtardır. Performansınız bir yıldız derecesi kazanır ve yaratımınızı sonsuza dek kaybolmadan önce ne sıklıkta onarabileceğinizi belirler.
Forge'nin konseptini ve beceri temelli yaklaşımını takdir etsem de, mini oyun, grevler ve ortaya çıkan metal şekil arasındaki belirsiz bağlantılarla sinir bozucu bir şekilde karmaşık hissetti. Umarım, iyileştirmeler veya daha iyi bir öğretici, lansmandan önce bu özelliği geliştirir.
Mercurysteam'in yangın bıçakları vizyonu, 60-70 saatlik bir yolculuk boyunca oyuncular ve hazırlanmış silahları arasında derin bir bağlantı hedefleyerek demonun ötesine uzanıyor. Keşfedilirken, yeni zorluklara uygun kalmalarını sağlayarak silahlarınızı yeniden şekillendirmek ve geliştirmek için yeni metaller bulacaksınız. Ölüm sistemi bu bağı güçlendirir: yenilgiye göre, mevcut silahınızı ve yeniden doğmanızı onsuz bırakıyorsunuz, ancak iyileşmeniz için dünyada kalıyor. Dark Souls'tan esinlenen bu tamirci, silahlarınıza anlamlı bir bağlanma katmanı ekler.
Ateş Bıçakları, Dark Souls ve kardeşlerinden yoğun bir şekilde çekilir ve Software'in tür üzerindeki etkisini yansıtır. Aynı zamanda Mercurysteam'in kurucuları tarafından geliştirilen ve Souls serisinin öncüsü olarak kabul edilen bir oyun olan Blade of Darkness'in manevi bir halefi olarak hizmet eder. Yine de, bu etkilere rağmen, yangın bıçakları kendi yolunu taşıyor, yerleşik sistemleri daha geniş bir fikir tuvalinde yeniden yorumlıyor.
Endişelerim arasında biraz genel karanlık fantezi dünyasının uzun bir macerayı destekleyip destekleyemeyeceği ve aynı miniboslara üç saat içinde birçok kez yüzleşmenin tekrarlanması yer alıyor. Ancak, dövme bıçaklarınız ile karşılaştığınız düşmanlar arasındaki derin ilişki beni ilgilendiriyor. Elden Ring ve Monster Hunter gibi karmaşık oyunların ana akım başarı bulduğu bir dönemde, Blades of Fire, oyun manzarasına benzersiz ve büyüleyici bir şey sunma potansiyeline sahiptir.
Yangın ekran görüntüleri bıçakları
