In de rustige stad Ravenswood was een eigenaardig spel genaamd Storiado de nieuwste obsessie onder de lokale bevolking geworden. Het was een verwrongen feestspel waarbij vrienden samen bizarre verhalen maakten, en het beloofde eindeloze uren aan gelach en binding. Ze wisten weinig, het spel koesterde een donker geheim dat hun leven voor altijd zou veranderen.
Het spel begon onschuldig genoeg. Een groep vrienden verzamelde zich in de slecht verlichte woonkamer van hun vriend, Emily. Ze kozen hun hoofdpersoon: Emily's baas, Mr. Thompson, een man die bekend staat om zijn strenge houding en meedogenloze werkethiek. De groep giechelde toen ze een tweede personage toevoegden: een pratende ananas genaamd Pablo, die erop stond een hoge hoed te dragen.
De setting werd vervolgens gekozen: een verlaten carnaval aan de rand van de stad, gerucht dat ze worden achtervolgd. De activiteit die ze verzonnen was even absurd: de heer Thompson en Pablo moesten een high-wire act uitvoeren op het vervallen koord van het carnaval. Het einde dat ze voor ogen hadden, was een komische ramp, waarbij Mr. Thompson glipte en landde in een stapel suikerspin, terwijl Pablo maniakaal wegliep.
Naarmate het spel vorderde, mengden de vrienden hun antwoorden en drukten ze op de knop "Storiado". Het door AI gegenereerde verhaal begon zich te ontvouwen, maar er was iets uitgeschakeld. Het verhaal nam een sinistere wending. De heer Thompson gleed niet alleen uit; Hij daalde in een donkere afgrond onder de koord, zijn geschreeuw galmend door het verlaten carnaval. Het gelach van Pablo veranderde in een huiveringwekkende kakel en het suikerspin veranderde in een kronkelende massa tentakels die Mr. Thompson verstrikt en hem dieper in de duisternis trok.
De vrienden wisselden ongemakkelijke blikken uit terwijl het verhaal doorging. Het verlaten carnaval veranderde in een nachtmerrieachtig labyrint, waarbij elke draai en beurt meer gruwelen onthulden. De personages die ze hadden gekozen veranderden in groteske versies van zichzelf, aangedreven door kwaadwillende krachten. Het verhaal eindigde met Mr. Thompson gevangen in een nooit eindigende cyclus van kwelling, terwijl Pablo vanuit de schaduw keek, zijn hoge hoed nu een kroon van doornen.
Geschud, probeerden de vrienden het verhaal af te wijzen als louter fictie, maar vreemde gebeurtenissen begonnen hen te pesten. Emily's baas, Mr. Thompson, verdween zonder een spoor. Het verlaten carnaval, ooit alleen een lokale legende, leek ze nu te wenken met een griezelige allure. Elke vriend begon levendige nachtmerries te ervaren vol met dezelfde verwrongen beelden uit hun Storiado -spel.
Wanhopig naar antwoorden, verdiepen ze zich in de oorsprong van Storiado. Ze ontdekten dat de AI van het spel werd aangedreven door een oude, kwaadaardige entiteit die voedde met de angsten en verbeelding van zijn spelers. Elk verhaal dat in Storiado was gemaakt, was een ritueel, waarbij de entiteit dichter bij hun realiteit werd opgeroepen.
Terwijl de vrienden de waarheid samenvoegden, realiseerden ze zich dat ze de duisternis moesten confronteren die ze onbewust hadden ontketend. Ze keerden terug naar het verlaten carnaval, nu een toegangspoort tot het rijk van de entiteit. Gewapend met niets anders dan hun verstand en een nieuw begrip van de kracht van het spel, navigeerden ze het nachtmerrieachtige labyrint, geconfronteerd met hun diepste angsten en de verwrongen versies van hun personages.
In een klimatologische strijd slaagden ze erin om de connectie van de entiteit met hun wereld te verbreken en het terug te bannen naar zijn rijk. Het carnaval keerde terug naar zijn verlaten staat, en de vrienden kwamen naar voren, voor altijd veranderd door hun aangrijpende ervaring. Ze beloofden nooit meer Storiado te spelen, maar de herinneringen aan die nacht bleven hangen, een herinnering aan de dunne sluier tussen de realiteit en de verwrongen verhalen die ze ooit zo grappig hadden gevonden.
En ergens, in de schaduw van Ravenswood, lag een hoge hoed vergeten, wachtend op zijn volgende slachtoffer om het op te pakken en het spel opnieuw te beginnen.
Labels : Woord
